Het koninklijk paleis

Maagdenpalmzaad gezaaid in zandig slib.

 

In de provincie Oost-Vlaanderen wordt verteld dat maagdenpalm als bladwijzer gebruikt wordt door al wie graag leest in de velden.
Jaren later, als deze lezers hun boek terugvinden, merken ze dat de bladzijden waar ze maagdenpalm tussen geschoven hadden, verdwenen zijn achter een blauwe vlek. Ze herinneren zich nochtans allemaal woord voor woord wat er geschreven stond, want gewoonlijk wordt de lectuur onderbroken als men werkelijk al te zeer geraakt wordt door wat men net gelezen heeft.

Primulazaad gezaaid in aarde van Condroz.

 

In de provincie Namen wordt verteld dat mensen die goed willen slapen primula's aan het hoofdeinde van hun bed plaatsen.
De volgende morgen nemen ze geduldig alle bloemblaadjes weg die gevallen zijn en die, meegevoerd door de bewegingen van het lichaam, verspreid liggen onder de dekens. Dat verplicht er hen toe de tijd te nemen om zich hun dromen stuk voor stuk te herinneren.

Bremzaad gezaaid in Kempense aarde.

 

In de provincie Limburg wordt verteld dat in bepaalde uitzonderlijke omstandigheden van licht en vochtigheid, men brem met het blote oog kan zien groeien.
Maar in om het even welke omstandigheid, als men de rustig de tijd neemt om de mensen in de ogen te kijken die beweren de brem te hebben zien groeien, kan men weten of ze de waarheid spreken of niet.

Viooltjeszaad gezaaid in aarde van de Maas.

 

Vroeger werd in de provincie Luik verteld dat viooltjeszaad uit de oevers van de Maas gehaald werd om de rozenkransen van de jonge boerinnen te vormen die, aan de vooravond van hun huwelijk, als bewijs van vruchtbaarheid, hun rozenkrans baden tot de meest levendige korreltjes, voortdurend omhuld door de vochtige aarde die hun handen bedekte, ontloken.
Bij hun dood plaatsten de dankbare kinderen de korrels van de rozenkrans die nooit ontkiemd waren in de handen van hun moeder, in een pot met aarde.

Boterbloemzaad gezaaid in Brabantse aarde.

 

In de provincie Waals-Brabant wordt verteld dat kleine kinderen die boterbloemvelden ontdekken, in elke bloem een gele drukknop zien.
Ze brengen soms hele dagen door met ze in te drukken in de hoop dat iets in beweging gezet wordt in het landschap.

Hyacintzaad gezaaid in grond uit slibhoudende bossen

 

In de provincie Henegouwen wordt verteld dat als echte wandelaars per toeval op een landschap stoten dat hen betovert, ze de weg er naartoe onthouden in functie van de ligging van de hyacinten.
Op die manier, zelfs als het platteland geschonden is, zelfs als elke vorm van vegetatie verdwenen is, vervolgen ze het jaar daarop hun wandeling in de herinnering aan het landschap waarvan ze hielden.

Anemoonzaad gezaaid in aarde van Gaume.

 

In de provincie Luxemburg wordt verteld dat de anemonen die men op het veld ontmoet, uitsluitend daar groeien waar zich vroeger huizen bevonden.
Maar omdat mettertijd de plaatsen uit het verleden steeds groter worden in de herinnering, breiden de anemoonvelden zich steeds meer uit.

Heidezaad gezaaid in Kempense aarde.

 

In de provincie Antwerpen wordt verteld dat de toneelspelers in hun repetitieboekje heidetakken plaatsen op de replieken die ze vrezen te vergeten op het toneel.
Dit belet hen niet die replieken op het toneel te vergeten, maar het feit dat ze aan een bloem denken bij een gat in het geheugen maakt de beproeving minder zwaar om dragen.

Madeliefjeszaad gezaaid in aarde uit de polders.

 

In de provincie West-Vlaanderen wordt verteld dat hetzelfde motief met madeliefjes gevonden wordt op het behangselpapier van de meeste huizen.
Hetzij door mimicry, hetzij omdat het oog gewend is geraakt aan hun schikking in de huizen, lijkt het alsof de inplanting van de madeliefjes in de natuur dezelfde is.

Klaprooszaden geplant in Brabantse aarde.

 

In de provincie Vlaams-Brabant wordt verteld dat als men wil weten of het geheim waarvan men vreest het al te snel aan iemand verklapt te hebben, goed bewaard zal worden, men het herhaalt in de kelk van een klaproos.
Als de bloem zich bij valavond sluit, mag men gerust zijn. Maar als integendeel de bloemblaadjes op de grond vallen, dan zal het geheim op een dag bekend worden. Als de bloemblaadjes op een andere klaproos vallen die zelf op een andere rust, moet men er zich bij neerleggen : het geheim is al door iedereen gekend.

Iriszaad gezaaid in aarde uit een Brusselse square.

 

In Brussel wordt verteld dat irissen zo'n gevoel van afhankelijkheid ten overstaan van de mensen hebben, dat alleen maar de aarde die onder de nagels terecht gekomen is van degenen die ze bewerken, hen toelaat te ontluiken