Foto
Copie Timsi en cuivre d'après le papier photographique original ayant représenté un instant :
" Des jeunes filles se baignant dans la rivière "
Copie de la première génération réalisée entre 1917 et 1928 |
Copie de la deuxième génération réalisée entre 1928 et 1936 |
Copie de la troisième génération réalisée entre 1936 et 1954 |
Copie Timsi en cuivre d'après le papier photographique original ayant représenté un instant :
" Un groupe de lions à l'heure de la sieste "
Copie de la première génération réalisée entre 1917 et 1928 |
2e génération 1928/1936 |
3e génération 1936/1954 |
4e génération 1954/1956 |
5e génération 1956/1959 |
Copie Timsi en cuivre d'après le papier photographique original ayant représenté un instant :
" Une danse autour du feu "
Copie de la première génération réalisée entre 1917 et 1928 |
Copie de la deuxième génération réalisée entre 1928 et 1936 |
Copie de la troisième génération réalisée entre 1936 et 1954 |
Copie Timsi en cuivre d'après le papier photographique original ayant représenté un instant :
" Une vieille femme édentée "
Copie de la première génération réalisée entre 1917 et 1928 |
Copie de la deuxième génération réalisée entre 1928 et 1936 |
Copie de la troisième génération réalisée entre 1936 et 1954 |
In september 1917 besloot Oskar Serti, destijds hoofdredacteur van La Revue Cubiste
des Deux Mondes, om persoonlijk een van zijn medewerkers te gaan opsporen, de fotograaf Henri Colombier, die vijf maanden geleden op mysterieuze wijze was verdwenen tijdens een reportage in Congo. Serti wist het spoor na te trekken tot in Timsi, een dorpje in de provincie Katanga, dat onlangs was opgesierd met een heleboel kleine, platte beeldhouwwerkjes. Zoiets had hij nog nooit gezien.
Door middel van gebaren en tekeningetjes slaagde Serti erin met de bevolking te communiceren en daaruit meende hij te op te maken welk lot zijn vriend was overkomen. Toen Colombier drie maanden eerder door heftige aanvallen van malaria geteisterd in Timsi aan wal ging, voelde hij zijn einde snel naderen. Vóór zijn dood wilde hij zijn laatste reportage nog afmaken. Dankzij het geavanceerde materiaal dat hij bij zich had, kon hij zelf de foto's ontwikkelen die hij tijdens zijn expeditie had genomen. Maar helaas hadden de chemicaliën blootgestaan aan de hitte van het klimaat en daardoor werden zijn afdrukken al binnen enkele seconden overdekt door een ondoorschijnend sepia.
Een paar dorpelingen hadden het procédé met open mond gadegeslagen en interpreteerden de koortsen waaraan Colombier kort daarna bezweek als het logische gevolg van een onbegrepen magie. Bij allen echter stond de kwetsbare schoonheid in het geheugen gegrift van die beelden die maar heel even voor hun ogen waren opgedoemd. Teneinde hun kansen te vergroten om die beelden terug te zien, sneden ze reproducties in leer naar het voorbeeld van de afdrukken die, hoewel er niets op te zien was, met vrome eerbied bewaard werden in de hut waar Colombier ze had achtergelaten.
De volgende generaties namen deze gewoonte over en maakten op hun beurt kopieën waarin ze het omkrullen nabootsten van het originele fotopapier dat in Timsi tot in lengte van dagen wordt vereerd.