Muur

Toen hij in oktober 1954 het bericht van het overlijden van zijn vriend, de schilder dissident Theodor Brötski vernam, keerde de diepontroerde Oskar Serti terug naar Hongarije voor een laatste groet, en hij zwoor bij zichzelf alles in het werk te stellen om zijn nagedachtenis te eren.
Dank zij een netwerk van relaties, dat hij met veel geduld had opgebouwd slaagde Serti erin, de belangrijkste hoogwaardigheidsbekleders van Budapests culturele instituten in het atelier van de overledene te verzamelen. Maar wanneer hij hen vroeg een tentoonstelling te organiseren met de schilderijen die zij voor zich hadden, bekeken alle genodigden elkaar zonder een woord te zeggen - geschrokken als zij waren door het subversieve karakter van deze werken.
Precies dan bracht de conservator van het Museum voor Toegepaste Kunst en Volkskunde er zichzelf toe de pijnlijke stilte van zijn collega's te doorbreken. Met een handige uitvlucht vermeed hij het netelige probleem van de schilderijen door zijn oprecht enthousiasme te betonen voor het behangpapier waarmee de muren van het huis bekleed waren.
Tot ieders grote verrassing, bracht Oskar Serti - die meer dan ontvankelijk was voor de minste blijk van waardering voor het werk van Theodor Brötski - de onvoorzichtige conservator ertoe dit papier - zelfs zonder enige vorm van beschildering - in zijn museum te exposeren, er daarbij uitdrukkelijk op aandringend dat hij, in de mate van het mogelijke, de herinnering aan het werk van zijn vriend zou respecteren.

En haut : extraits du salon et de l'atelier de Theodore Brotski, tels qu 'ils furent présentés au Musée des Arts Décoratifs et des Traditions Populaires.